De vorige keren hadden we telkens nog een retourticket, maar deze keer vertrekken we met een enkelticket op zak. Ook voor ons een nieuwe ervaring die verschillende emoties oproept.
Of ja toch bijna… Je wilt natuurlijk met een schone lei vertrekken zodat je niet het gevoel hebt tijdens je reis dat je in het thuisland nog ergens aan vast hangt. Het werk inlichten (ontslag nemen dus), de gemeente laten weten dat we een “tijdje” weg zijn, de autoverzekering stopzetten, enzovoort. Het zijn kleine dingen, maar je vergeet ze best niet. Dan rest er ons alleen nog onze spulletjes in te pakken (gelukkig hebben we er niet zo veel) en deze op een goede plaats te stockeren. Uiteindelijk volgen dan de laatste weken nog de ontmoetingen met familie en vrienden om afscheid te nemen. En dan pas zijn we echt wel klaar om te vertrekken.